Desiderata
In
de St. Pauls Cathedral, Baltimore, Zuid Ierland vond
men onderstaande tekst.
Het manuscript is gedateerd 1692. De inhoud is nog steeds
actueel.
Fundamenteel is er in die driehonderd jaar niets veranderd !
Kies kalm je weg te midden van het rumoer en de haast en bedenk hoe vredig de stilte kan zijn.
Sta met iedereen op goede voet, zoveel mogelijk met behoud van je eigen karakter.
Spreek rustig en duidelijk de waarheid, en luister naar anderen, ook naar hen die dom en onwetend zijn; ook zij hebben hun verhaal.
Mijd luidruchtige en agressieve mensen, zij zijn een kwelling voor de geest.
Indien je je met anderen vergelijkt, zou je ijdel of verbitterd kunnen worden; want er zullen altijd mensen zijn die je mindere of meerdere zijn.
Geniet van wat je hebt bereikt en nog wilt bereiken.
Blijf belang stellen in je eigen ontwikkeling, maar blijf bescheiden; bij alle wisselvalligheden van de tijd is dat je werkelijke bezit.
Wees behoedzaam in zaken, want de wereld is vol bedrog. Maar laat je hierdoor niet afleiden van de werkelijke waarden. Veel mensen streven naar hoge idealen en overal kun je heldendom om je heen zien.
Wees je zelf. Veins geen genegenheid, maar wees ook niet cynisch ten aanzien van de liefde, want bij alle dorheid en desillusie is zij eeuwig als het gras.
Aanvaard blijmoedig het klimmen der jaren en doe met gratie afstand van je jeugd.
Ontwikkel geestkracht om je te wapenen tegen onverwachte tegenslagen, maar maak je geen zorgen om hersenschimmen. Veel angsten komen voort uit vermoeidheid en eenzaamheid.
Houd je aan gezonde zelfdiscipline, maar wees daarbij mild voor jezelf. Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren; je hebt het recht er te zijn.
En of je het begrijpt of niet, twijfel er niet aan dat het heelal zich ontvouwt zoals het moet volgens haar wetmatigheden. Leef daarom in vrede met God, wat voor beeld je ook van Hem hebt.
En wat je ook doet of nastreeft houd in de luidruchtige verwarring van het leven vrede met je ziel.
Ondanks alle onoprechtheid, gezwoeg en teleurstellingen is dit nog steeds een prachtige wereld.
Wees zorgvuldig. Streef naar geluk.
Veranderen
Jong en onstuimig wilde ik alle mensen wel
wakker schudden
om hen
naar mijn ideeën te veranderen.
Toen ik wat wijzer werd realiseerde ik me
dat ik
mijn doel beter kon bijstellen.
Beter energie steken enkel in mijn directe omgeving
ging
ik gaandeweg vaststellen.
Ach, en nu ben ik oud, en ik wou dat ik de kracht had
op
zijn minst mezelf te veranderen.
Bewerkt door H. Plume
De Boeddha spreuk
|
De gedachte
manifesteert zich in het woord, Sla dus acht op de
gedachte en waar ze u brengt, |
Alles wat een begin heeft,
|
Mens worden is een kunst (Novalis)
Hoop
“Hopen is de grootste kwelling die er bestaat en niet-hopen het grootste geluk.”
Samkhyasutra
IV,11; In M. Eliada, De bronnen van Yoga, 2009
“Hoezo is hopen slecht? Het is toch juist goed hoop te hebben? Dat geeft toch energie en vertrouwen om door te gaan? Mis, zeggen de oude hindoegeschriften, want zolang er hoop is, is er verlangen en ligt teleurstelling op de loer.
“Zo bekeken zijn we gelukkiger als we dingen leren te accepteren zoals ze zijn en niet alles langs de meetlat leggen van onze verlangens, principes, overtuigingen en wat al niet.
“Dan blijven we vergelijken en daar wordt inderdaad niemand gelukkig van. Of we proberen er wat aan te doen en blijven gevangen in een poging anderen en het hele leven naar onze hand te zetten. Sorry, maar daar is het leven iets te groot en zijn wij daar iets te klein voor!”
Happinez, spirutuele scheurkalender, 8 februari 2013
Het leven accepteren zoals het zich aan ons voordoet; ‘ja’ te zeggen tegen het leven zoals het zich aan ons voordoet – ook tegen onze gedachten daarover - dat wordt ons inderdaad aan alle kanten voorgehouden. Waarom? Waartoe? Het lijkt een opdracht, maar in feite is het niet zozeer een opdracht, maar zou het – vanwege de universele wet van oorzaak en gevolg – een vanzelfsprekende houding van ons moeten zijn: het is zoals het is en niet anders, en vervolgens gaan we over tot de orde van de dag.
Het Leven zorgt voor ons – hoe dan
ook, en op welke manier dan ook. Dus: vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen. (A. J.)
De geboorte
Een tweeling, nog ongeboren in de moederschoot,
discussieert:
Geloof jij
in een leven na de geboorte?
Natuurlijk. Er moet iets zijn. Misschien
is ons bestaan hier, niet meer dan een voorbereiding op het leven na de
geboorte.
Flauwekul! Er is geen leven na de geboorte. Hoe stel
jij je dit dan voor?
Ik weet het niet precies, maar ik stel me heel
veel licht voor. En wij zullen lopen met eigen voeten, en eten met eigen
mond.
Wat een onzin: Zelf lopen en eten! Hoe kom je
erbij? Voor lopen is hier geen plek en voor eten hebben wij de
navelstreng.
Die is wel erg kort. Dat kan toch niet
alles zijn! Ik ben er van overtuigd dat er na de geboorte iets heel
nieuws begint, iets wat wij gewoon nog niet kennen!
Maar er is nog niemand teruggekeerd na de geboorte. Het leven
eindigt hier in deze nauwe donkere omgeving.
Ik weet niet precies hoe het leven na de
geboorte zal zijn, maar we zullen zeker onze moeder ontmoeten en zij zal voor
ons zorgen.
Een moeder? Geloof jij in een moeder? En waar is
volgens jou die moeder dan?
Overal om ons heen natuurlijk. Zonder
haar zouden wij er niet zijn.
Ik geloof er niets van! Ik heb nog nooit een moeder gezien,
dus bestaat ze niet!
Misschien is ze niet te zien. Maar zo nu
en dan, wanneer wij helemaal stil zijn, kan ik haar horen zingen en voel ik
haar hand onze wereld strelen.
Volgens mij begint het leven pas na de geboorte!
(Bron:Luis Molinaro * 1930 †2021)
Als ik iets niet begrijp, is dat
geen reden om te zeggen dat het verkeerd is,
het is veeleer een bewijs van mijn onwetendheid. (Cicero)
Rouwen
Artikel geschreven door
Inayat Khan, Indiaas schrijver over soefisme (liefde,
harmonie en schoonheid).
Als de mens is overgegaan naar een hoger leven.
Treur niet over de dood van uw geliefde.
Roep de reiziger niet terug, die op weg is naar zijn bestemming.
Want gij weet niet wat hij zoekt.
Door over de dode te wenen, bedroeft gij de ziel van hem, die niet tot de aarde
terug kan keren.
Door naar gemeenschap met hem te verlangen, kunt gij niet anders dan hem
hinderen.
Hij is gelukkig in die plaats, waar hij is aangeland.
Het verlangen naar hem toe te gaan, helpt hem niet.
Uw levensdoel houdt u nog op de aarde.
Geen schepsel dat ooit is geboren, heeft in werkelijkheid aan een ander
toebehoord.
Iedere ziel is de geliefde van God.
Heeft God niet lief, zoals wij mensen dat niet kunnen?
De dood doet daarom niet anders dan
de mens met God verenigen.
Want aan wie de ziel in werkelijkheid toebehoort, tot hem keert zij vroeger of
later terug.
Waarlijk, achter de sluier van de dood is een leven verborgen,
dat het begrip van de mensen op aarde
te boven gaat.
Indien gij de vrijheid van die
wereld kende en wist hoe de bedroefde harten er van hun last worden bevrijd;
Indien ge wist hoe de zielen daar worden genezen en de wonden worden geheeld;
Indien ge de vrijheid kon begrijpen, die de ziel ervaart,
naarmate zij zich van dit aardse
leven verwijdert.
Gij zoudt niet meer treuren over hen die zijn
heengegaan,
maar bidden voor het geluk en de
vrede van deze zielen op hun verdere reis.
“Pijn
over het verlies wordt verzacht als je inziet dat het verlorene
toch onmogelijk bewaard had
kunnen blijven. (Spinoza)”
Gebed van moeder overste
Uit ‘De kunst van het opvoeden’ door drs. H. van Praag.Het meesterlijke gebed van de ouder wordende mens,
die zó de risico’s van de hoge leeftijd beseft:
‘Heer, Gij
weet beter dan ikzelf dat ik ouder word en eens oud zal zijn.
Maak dat ik niet praatziek word, en niet in de fatale gewoonte verval te
denken, dat ik bij iedere gelegenheid en over elk onderwerp iets moet zeggen.
Bevrijd mij van het verlangen ieders moeilijkheden te willen oplossen.
Houd mijn geest vrij van de verleiding om eindeloze details te vertellen – geef
mij vleugels om snel tot de kern van de zaak te komen.
Verleen mij voldoende wellevendheid om te kunnen luisteren naar de verhalen
over andermans kwalen. Help mij ze met geduld te verdragen. Maar verzegel mijn
lippen over mijn eigen kwalen en pijnen – ze worden steeds erger en het
genoegen dat het mij schenkt ze op te sommen, neemt toe met de jaren.
Leer mij
de glorieuze les dat het een enkele keer mogelijk zou kunnen zijn, dat ik me
vergis.
Maak dat ik in redelijke mate vriendelijk blijf.
Ik wil geen heilige zijn – sommigen van hen zijn zo moeilijk om mee te leven –
maar een verzuurd oud mens is één van de meesterstukjes van de duivel.
Laat mij nadenkend zijn maar niet humeurig; behulpzaam maar niet bazig.
Als ik denk aan alle wijsheid die ik vergaard heb, lijkt het jammer om het niet
allemaal in praktijk te brengen.
Maar Gij weet Heer, dat ik tegen het einde van de weg nog een paar vrienden nodig zal hebben.’
Het komt er niet op aan, hoe oud men is, maar hoe men oud is. (Fliegende Blätter)
Jongste revisiedatum 25-8-2022